Ik voelde me een beginneling. Een nietsnut die nog geen meter van de wereld gezien heeft.

Want in Korea is alles anders. Anders en vreemd.

Was het Seoul? De stad met verrassend weinig wolkenkrabbers, maar bijzonder veel ultra-hippe (jonge) mensen. Waar de metro vol zit met meisjes op schoenen met hakken waar Lady Gaga jaloers op zou worden en korte rokjes die je op z'n minst sexy zou kunnen noemen, maar die wel hun bovenlijf tot de nek toe bedekken want anders ben je een hoer. De stad die zich tijdens het zakken van de zon transformeert in een gigantisch neon-verlicht-reclamebord. Waar je vanaf 24.00 uitgaat (tot in ieder geval wanneer de zon weer schijnt) in ultra-hippe gaytenten, terwijl de Koreanen bijzonder homofoob zijn. Maar In Seoul kan dat. Want Seoul is anders. Koreanen en toeristen vroegen hoelang ik in Korea bleef. 'Een hele maand?? En je wilt rondreizen?? Ik bedoel, je gaat Seoul 'uit'???'.

Of was het, bij gebrek aan een hostel of iets wat erop leek, mijn eerste love-motel? Met slechte Koreaanse porno op giga-tv's, traditionele 'ondol'-vloerverwarming en speciale slippers om de badkamer in te kunnen.

Of zijn het de buigingen die ze maken bij de begroetingen? De bijzondere, maar o zo formele, behulpzaamheid voorzien van een tandpasta-glimlach?

Of de E-mart? Een gigantische winkel die ALLES heeft (dare me!). Het is de IKEA. AH, Halfords, Hunkemoller, H&M, Gamma, V&D en een dierenwinkel in 1. Met daarbij nog eens een paar dozijn producten die je zelfs in deze winkels niet kan krijgen; een enorme tor in een potje als huisdier, levende inktvis in gesloten plastic zakken, want je eet ze VERS, partner-ondergoed (en dan bedoel ik PARTNER-ondergoed), keihippe schoenen van eigen merk maar niet in mijn maat, etc etc. Maar het mooiste is het speciale E-mart-lied dat om de zoveel minuten wordt gedraaid. Of nee, het aller- aller mooiste is de buig-man. Bij elke ingang staat er 1; een mannetje in een keurig pakkie (en handschoenen) die ELKE klant begroet met een 'anyeong-oseo' en de diepste buiging die ik heb gezien in Korea. De man waardoor ik, samen met Edward, mijn super-bow heb ontwikkelt.

Of het penis-park? Een park vol met giga-penissen in alle kleuren, materialen en toestanden. De penis, 1 van de vele obsessies van dit volk, die trouwens ook meetelt voor je status, je plek op de ladder. Hiërarchie is bijzonder belangrijk. Je status bepaalt je gedrag en zelfs de manier waarop je praat en de woorden die je gebruikt. Je status wordt bepaald door leeftijd, opleiding en, helaas, geslacht. Je mag (soms zelfs letterlijk) de bevelen geven als je een mannelijke 93-jarige professor bent (terwijl je de uiterlijke ouderdomskenmerken voor bent doordat je bezoeken aan de cosmetische chirurg net zo gewoon zijn als je bezoeken aan de kapper), maar ben je een 17 jarig meisje die VMBO heeft afgerond en het daarbij zal laten EN met ook nog eens alleen oudere broers en zussen? Kruip ze.

Of was het de tempel waarin ik een nacht geslapen heb? Waarin ik bij aankomst mijn kleren moest ruilen voor een grijs, vormeloos tempelpak en waarin ik zodra ik dit aan had niks meer mocht zeggen, gedurende de HELE tijd. Waar ik een training kreeg over hoe je wat deed; er was 1 houding waarin je 'mocht' staan, eentje waarin je liep en enkele voor diverse gelegenheden waar je moest zitten (oncomfortabel, dat zeker). Waar ik meedeed met de rituelen, soms prachtig en soms bijzonder pijnlijk (108 buigingen in 20 minuten. Uiteraard volgens vele regels en 'volledig' (van helemaal staan tot het voorhoofd op de grond)). Indrukwekkend en anders, beide in hoofdletters.

Of was het de 'jjimjilbang', de sauna waar je ook slaapt? Waar naakt zijn MEER dan normaal is in een verder bijzonder preuts land. Waar mannen je penis staan aan te staren ter vergelijking (ivm die status). Waar de sauna's en baden prachtig gemaakt zijn, met half-edelstenen op muren en vloeren, maar waar het plafond een bijzonder staaltje wansmaak is met zijn plastic panelen met structuur in de kleuren zachtblauw, zachtgeel, en zachtrose. En waar je slaapt op een, zij het verwarmde, keiharde vloer zonder matras die je deelt met (nu wel) 50 snurkende anderen en je kussen een blok van bamboe is.

Het is dit allemaal en nog veel meer. De restaurants, zittend op de vloer met Koreaanse stokjes, een theeplantage waar je alles in groene-thee-versie kan krijgen, incl. ijs. Bijzondere musea en parken. Nog bijzondere PRACHTIG gereneoveerde/herbouwde paleizen (midden in Seoul). De grootste grot van Azie waar krankzinnig grote watervallen 'door' het plafond heenkomen. Het geluid is letterlijk adembenemend. Het is de DMZ waar toerisme en bloedserieuze oorlogs-spanningen 'samen' gaan.

Het is..

Het is..

Het is elke minuut geweest van mijn verblijf in dit fascinerende vreemde land.